Ne oluyor bu gençlere?

Bahçe kapımız arka sokağa açılıyor. Kilitli, demir çerçeveli, gövdesi ahşap bir kapı. Dün öğleden sonra ortaokul öğrencisi yaşlarında üç erkek çocuk sırf bizim bahçemiz içinden geçerek kestirmeden kendi mahallelerine yürüyebilmek için (normal yolu kullansalar en fazla dört ya da beş dakika daha fazla yürümeleri gerekiyor) tekmelemek suretiyle kırarak, kırdıkları kapıyı da fırlatıp atarak geçiş sağlamışlar. Gürültüleri duyup bahçeye çıktığımda yaptıkları işten çok eğlendikleri o kadar belli oluyordu ki kahkahalar atarak, aheste adımlarla uzaklaşıyorlardı. Bu arada evin bahçe kapısı çocuk parkınin tam bitişiğinde. Parkta oynayan ve olayı anbean izleyen küçük çocuklar gözlerinde ve yüzlerindeki korku ifadesiyle bana sesleniyorlar durumu anlatmaya çalışıyorlardı. Bu arada parkta pek çok yetişkin oturuyor adeta sinema izler gibi beni ve çocukları izliyor az önceki olay hiç yaşanmamış gibi sakin sakin oturmaya devam ediyordu. Hatta beni görünce hemen hemen hepsi başka yöne bakmaya başladı. Üzerime bir hırka giyip tekmeci çocukların peşine koştum. O kadar rahatlardı ki, güle oynaya yürüyorlardı. Bu arada bir tanesi yol üzerindeki bir bahçeye dalarak meyve ağacına tırmandı. Sonra sohbet ede ede bakkala doğru gittiler. Ben de bakkalda onları yakaladım. Tabi ki hiç bir suçlamayı kabul etmediler.

Devamını oku ►