Gözlerini açtığı her sabah “Bugün de sağ salim uyandım, şükürler olsun” der, ağrıyan belini incitmemeye çalışarak önce yatakta yan döner sonra iki bacağını birden aşağı sarkıtır, topuk dikeni çıktığı zamanlar ısmarlama yaptırdığı siyah kapitone  terliklerini giyer doğruca banyodaki aynanın karşısına geçerdi.  Oldum olası aynalarla arası hep iyiydi.  Çocukken annesi, ayna karşısında uzun uzun kendini seyrettiğinde yarı kızgın yarı şakacı bir edayla “Bir gün ayna perisi seni kapacak” dediğinde  periyle karşılaşmak için saçını fazladan defalarca taradığı olurdu.

O sabah da aynaya bakarken bir türlü rastlayamadığı ayna perisi geldi aklına.  “Dünya gözüyle seni bir kere görebilecek miyim acaba?” diye fısıldayarak kendi kendine gülümsedi. Ellerini karmakarışık saçları arasında gezdirdi. Nasıl da azalmışlardı. Tarağı saçlarına götürdü, öyle kolay ilerledi ki…

Devamını oku ►