Aklım yumakta kalıyor. Onunla oynamak harika bir duyguydu. Ne yapıp edip bir kez daha yumakla oynamalıyım. Bunu kafaya koydum. Ama önce iyileşmeliyim. İşte bu saat oldu hala iyileşmedim.
İnsan annem mutfakta yemek pişirmeye başladı. Ben onunla hiç ilgilenmiyorum çünkü yeni bir keşfim var. Büyük odadaki topraklar. Çaktırmadan mutfak kapısından insan annemi gözetliyorum, sularla oynuyor. Bu çok işime geliyor, şu anda meşgul, beni fark etmez.
Patilerimin ucuna basarak büyük odaya giriyorum. Bu odaya da bir televizyon koymuşlar ama hiç açılmıyor. O televizyonun arkasında kocaman bitkiler var. Neredeyse bizim denize bakan bahçemizdeki ufak ağaçlar kadar uzunlar. Bu bitkiler geniş kaplardaki toprakların içinde duruyor. İşte, yeni oyun alanım burası. Bu toprakları eski evimin bahçesinde yaptığım gibi eşeleyebilirim. Üstelik çişimi kakamı da buraya yaparım. Hatta hemen yapayım.
Son Yorumlar