03.03.2013, İstanbul…
Hep mızmızlanan, mutsuz olduğunu söyleyen insanlar çok çevremizde. Ama mutlu insanlarda tanıyorum. Onlara baktığımda gördüğüm ne iseler o olduklarıydı.
Kendileriyle barışıktılar. Hırslardan uzak, birilerinle yarış halinde olmayan, asla elde edemeyeceği hayallerin peşinden amaçsızca koşmayan, kendi yeteneklerininin ve olanaklarının farkında olan.
Asla kendini olduğundan farklı gösterme çabasında olmayan…Ait olduğu sınıfın dışında başka bir sınıfa dahil olmak için kendinden ödün vermeyen.
Hayata kendi gözlükleri çerçevesinde bakan. Mutlu olmanın kendi iç dünyasından geçtiğıini bilen.
Mutluluğun anahtarının kendi ellerinin içinde parmaklarının arasında olduğunu farkeden.
Mutlu insanlarda tanıyorum. Ne iseler o oldukları için mutluydular…
Oya ENGİN
Mutlulugu kalemin de arayan OYA;
Ben Mutlumuyum ? HUZURLUYUM .Mutluluk, yaşamımın için de rastlantı olarak karşıma çıkardıgı anlarla sınırlıdır.Senin mutlulugunun yazıların da…
herzamanki gibi süper….