40. yaş ne güzel bir yaştır aslında..
30 lu yaşların sonuna yaklaştıkça belli belirsiz bir telaş sarar, genç sayıldığımız günlere veda etmenin, orta yaş grubunu dahil olmanın dayanılmaz ağırlığı mı hafifliği mi bilemedim , o duygu sarar sarmalar insanları. Bazıları bunu yüksek sesle dile getirir telaşla, bazıları ise hiç ses etmez. Ama içten içe kurtlar tarafından sessizce kemirilir. Belki sadece kadınlara has düşüncelerdir bunlar. Erkekler ne düşünür bilemiyorum. Hiç sormadım 40 yaşına giren erkeklere. Ne düşünürler, neyin telaşına düşerler ya da avantajları nelerdir? Ama kadınlar bu duygusallığı yaşıyorlar. 40. yaşını gerilerde bırakmış biri olarak bundan eminim.
Geçen hafta çok sık görüşemediğim ama bu sebebin kendisini sevmeme mani olmadığı bir arkadaşım 40 yaşına girdi. Arayıp yeni yaşını kutladığım zaman ” 40 oldum Oya” dediğinde sesinde işte bu saydığım tüm telaşları hissettim.
Oysa bilse, ne güzel bir yaştır 40. Devrim zamanıdır. Radikal kararlar alma yaşıdır. Geriye şöyle bir baktığın zaman yaşanmışlıkların bilançosunu çıkardığında eğer o zamana kadar yapmamışsan geç kalmışsan yani, sana taşıması ağır gelen, yoran, gereksiz insanları bir çırpıda hayat çemberinin dışına çıkarma zamanıdır.
İlk hafifliğin derin hazzını yaşadıktan sonra kendine çeki düzen verme zamanıdır. En önce kıyafetlerden başlamalıdır. Renk, model özgürlüğüdür. “Aman bu yaştan sonra ” deme lüksüdür. Sağlıklı yaşama merak sarma zamanıdır. Artık yaş kemale ermeye başladı, az biraz kendime dikkat etmeliyim deme zamanıdır.
Telaş zamanıdır. O güne kadar yapmak isteyip de bir türlü yapamadığın işlerin listesini yapma, önem sırasına koyma ve bunları gerçekleştirme zamanıdır.. Küçük çabalarla ulaşılabilecek kısa vadeli hedefler koyma zamanıdır. Hayattan ne istediğini bilme zamanıdır. Kendinizi tanımanın, yaşamınıza sokacağınız insanları elemeye tabi tutma, seçici olma zamanıdır.
Ben deme zamanıdır. Artık en çok kendini sevme, diğerlerini umursamama zamanıdır. Aptalca hatalar yapmama, yapılmış hatalardan ders alma zamanıdır. Devrim yaşıdır 40. yaş.
Arkadaşıma da söylediğim gibi aslında 40 yaş bir kumbaradır. İnsan 40 yaşına kadar kendi bedenine, beynine, yaşamına, maneviyatına birikim yapar. Kumbarasını bu birikimlerle doldurur. 40 yaşından sonra bu kumbarayı açar ve birikimlerini harcar. Artık hangi konuda ne biriktirebildiyse.
Tüm 40 yaşına ulaşmış insanlara kumbaralarındaki güzel birikimlerini sağlıkla, sevdikleriyle , mutlulukla harcayabilmelerini diliyorum.
Oya ENGİN
23.02.2013
Yaşların hataları bitmiyor.Fakat bu yaşa kadar o kadar çok yaşanıyor ki ders alıyorsan azaltıyor.Kendini tanıma ve tanımlamayı rahat yapıyorsun 50n yaşa 2 senesi kalan birisi olarak telaşım var yapamadıklarımdan dolayı ama hale ertelemedeyim .bak yazın sorgulama yaptırıyor adama….