Bozaaa …

Mutfakta  sahlep yaparken duyduğum bu ses beni çocukluk yıllarıma geri götürdü… Perdeyi araladım. Elinde güğümün ağırlığıyla zor yürüyen cılız bir adam…

Eskiden kış akşamlarında saat 21.00 civarı tenceremizi masa üzerine koyar bozacının geçmesini beklerdik. Ne tesadüf bu gece  10 yıldır oturduğum mahallede ilk kez rastladığım bozacı da saat 21.00 de geçti sokağımızdan.

Yeni yılın ilk sürprizi oldu….Geçmişle beni kucaklaştıran…

Oya ENGİN/01.01.2014 İstanbul